مطالعه اثرات نامطلوب استرس بی حرکتی بر روی تغییرات سیستم تولید مثلی و توان باروری موش سوری نر و درمان آن با ژل رویال

در این دنیای مدرن، استرس یک پدیده ی اجتناب ناپذیر است. استرس می تواند به عنوان تغییرات جسمی و روانی که هموستاز و تعادل موجودات زنده را مختل می کند، تعریف شود. استرس اثرات مضر خود را بر روی اعمال سلولی مختلف از طریق اختلال دفاع آنتی اکسیدانی، منتهی به آسیب اکسیداتیو، یک فرآیند مرکزی در بسیاری از بیماری ها اعمال می کند. ژل رویال یک ماده ی کرم مانند مترشحه از غدد هیپوفارینگال و ماندیبولار زنبوران کارگر است. ژل رویال به طور عمده از پروتئینها، قندها، چربیها (از جمله استرول و اسیدهای چرب) و مقدار کمی از نمک های معدنی و ویتامینها ساخته شده است. در تحقیق حاضر ، تأثیر استرس بی حرکتی و ژل رویال بر بافت بیضه و توان باروری آزمایشگاهی (ivf) در موش سوری نر بررسی گردید. در این مطالعه از 40 عدد موش سوری نر که در 5 گروه 8 تایی به طور تصادفی تقسیم بندی شدند، استفاده شد. تیمار به صورت گاواژ و به مدت 6 هفته انجام شد. پس از نمونه گیری ، اسپرم های گرفته شده از دم اپیدیدیم، برای ivf و اندازه گیری پارامترهای اسپرم به محیط کشت انتقال یافتند و از هر موش یکی از بافت بیضه برای تثبیت به محلول فرمالین نمکی 10% و دیگری به فریزر 70 – برای انجام استرس اکسیداتیو ، منتقل شدند. پس از تثبیت، برش¬گیری و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین-ائوزین ، نمونه ها توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. استرس بی حرکتی سبب آسیب توبول های منی ساز، کاهش تعداد اسپرم ها ، کاهش اسپرم های بالغ ، کاهش تحرک اسپرم ها، افزایش استرس اکسیداتیو بافت بیضه و کاهش توان باروری شد ، در حالی که دریافت ژل رویال سبب جبران تغییرات هیستوپاتولوژیک ایجاد شده، پارامترهای اسپرم، استرس اکسیداتیو و توان باروری شد که ازبین دوزهای استفاده شده دوزmg/kgbw100 و200 بیشترین تاثیر مثبت را دارا بود.